|
Duplexque isdem diebus acciderat malum, quod et Theophilum
insontem atrox interceperat casus, et Serenianus dignus
exsecratione cunctorum, innoxius, modo non reclamante publico
vigore, discessit.
Hanc regionem praestitutis celebritati diebus invadere parans dux ante edictus per solitudines Aboraeque amnis herbidas ripas, suorum indicio proditus, qui admissi flagitii metu exagitati ad praesidia descivere Romana. absque ullo egressus effectu deinde tabescebat immobilis. Quam ob rem id primum videamus, si placet, quatenus amor in amicitia progredi debeat. Numne, si Coriolanus habuit amicos, ferre contra patriam |
|